Nicolas Bearelle: “Duurzaam omgaan met elkaar en met de wereld zit in ons DNA”
Nicolas Bearelle, CEO van Revive, wandelde “voorbij de vergadertafel” mee met Jo De Wolf aan Vosselare Put. Een plek tussen Deinze en Sint-Martens-Latem waar hij in twintig jaar niet geweest was en die hem herinnerde aan zijn zorgeloze kindertijd en jeugdjaren. “Het was geen droom om ondernemer te worden, maar ik ben tevreden dat ik erin geslaagd ben een aantal dingen te realiseren en ik stel een beetje tot mijn eigen verbazing vast dat ik vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel tegenover de medewerkers uiteindelijk toch een strever blijk, terwijl ik mijn jonge jaren een echte flierefluiter en je m’en foutist was.”
Nostalgie naar zorgeloosheid
De plaats voor de wandeling blijkt niet toevallig gekozen. “Mijn totem bij de scouts was ‘zorgeloze wolf’. Dat zorgeloze van 20 jaar geleden, toen ik hier in mijn zwembroek naar de blauwe hemel lag te staren, dat mis ik vandaag wel. Ik ben me nog altijd heel erg bewust dat het leven veel meer is dan werken alleen en daarom ga ik ook bijzonder graag op reis. Maar toch ben ik dag en nacht met het bedrijf bezig.” Nochtans had Nicolas Bearelle twintig jaar geleden in de verste verte niet gedacht dat hij vandaag aan het hoofd zou staan van een onderneming met 65 medewerkers. “Eigenlijk is het ‘crazy’ hoe het allemaal gelopen is. Mijn leven heeft een rare wending genomen. Ik denk dat ook niemand van mijn vrienden op de middelbare school zou hebben voorspeld dat ik bedrijfsleider zou worden. Maar ik kan echt niet gelukkiger zijn dan ik nu ben. Ondernemen op een gedreven manier en dat tegelijk als ‘fun’ zien is bijzonder tof. Door corona mis ik wel het reizen, want in tegenstelling tot nogal wat andere mensen zit ik gewoon graag in een vliegtuig. Maar voor de rest is het eigenlijk elke dag genieten, temeer omdat mijn vrouw en ik na haar kanker beseffen hoe snel het allemaal gedaan kan zijn.”
Uniek DNA
De woorden van Nicolas Bearelle maken duidelijk dat hij met beide voeten op de grond staat. Er blijkt voortdurend uit dat hij ernstig begaan is met zijn werk en zijn vak, maar niet de minste moeite heeft om zichzelf niet al te au sérieux te nemen. “Dat zorgeloze dat me in mijn jeugd typeerde, verdwijnt natuurlijk niet helemaal. Maar ik heb nu wel een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor de mensen die bij ons werken en voor hun gezinnen. Daarom moet de winkel ook draaien. Toch ben ik ook altijd een beetje een buitenbeentje gebleven. Ik studeerde architectuur maar deed mijn stage niet omdat ik in het laatste jaar in de ban geraakte van de financiële wereld met allerlei beursintroducties zoals die van Lernout & Hauspie. In 1999 deed ik wel een MBA bij Vlerick, maar ook daar had ik een heel atypisch profiel. Ondertussen zijn we bijna een kwarteeuw verder en staat Revive stevig op de kaart. Ook omdat we een uniek DNA hebben waarin alles gericht is op duurzaamheid. Toen we in 2008 begonnen was duurzaamheid absoluut nog niet zoveel aan de orde als nu. In het Vlaanderen van de verkavelingen stond rendement voorop. Maar ik had nooit een klassiek bouwbedrijf kunnen hebben. Onze recyclagestrategie was meteen duidelijk. Dat is wat we willen doen. Ondertussen is zowat de hele bouwwereld op die trein gesprongen – mede omdat het eigenlijk niet anders kan – maar omdat duurzaamheid bij ons echt in het DNA zit, blijven we volgens mij toch wel een voorsprong behouden op de concurrenten.”
Samen aan hetzelfde zeel trekken
Dat “de winkel goed draait” bij Revive is volgens Nicolas Bearelle, zeker niet enkel zijn verdienste. “Ik denk dat ik wel mag zeggen dat ik heel goed kan delegeren. Ik lees bijvoorbeeld zelden of nooit contracten omdat ik weet dat de mensen van ons “legal” department top zijn. Ik zie niet in wat ik daaraan kan toevoegen. De grote kracht van ons bedrijf is volgens mij dat al onze medewerkers de duurzaamheidsgedachte in het bloed hebben. Aan eenzelfde zeel trekken gebeurt als het ware vanzelf. Daardoor kunnen we op korte tijd heel efficiënt werken. Met deze dynamiek is het niet nodig om 70 of 80 uur per week te werken om resultaten te halen. Het is ook een grote troef dat mijn vrouw in het bedrijf werkt. Volgens Harvard Business Review is het absoluut not done om als man en vrouw samen in het bedrijf te werken, maar aan die ongeschreven regel hebben wij feestelijk onze voeten geveegd. Zij heeft een zesde zintuig om te merken als er iets scheef zit bij medewerkers in hun persoonlijke situatie. Mensen krijgen bij ons de ruimte om die zaken aan te pakken, zodat één en ander geen negatieve impact heeft op de teams. Mijn persoonlijke kracht is volgens mij dan weer dat ik echt in actie kan komen als het moeilijk begint te gaan en als her en der hindernissen opduiken. Dan krijg ik, ook vanuit dat verantwoordelijkheidsgevoel, als het ware vleugels om te kunnen blijven doen wat we doen : complexe zaken minder complex maken. Alles eenvoudig houden is bij ons de boodschap. Dat uit zich ook op vestimentair vlak. Het is toch niet omdat iemand een pak en een das of een mooi mantelpakje draagt dat hij of zij het werk beter doet. Door de eenvoud die in ons DNA zit, gaan hypes voor een stuk ook aan ons voorbij. Ja, ook wij zijn wel eens gezwicht voor de gedachte dat het belangrijk is om alle processen in kaart te brengen om zo de efficiëntie te verhogen. Maar de ervaring heeft me geleerd dat dergelijke trajecten ergens halfweg in een lade verdwijnen. En dat het ook daarna vlot blijft lopen in het bedrijf. We zijn natuurlijk ook geen onderneming met 1.000 mensen in dienst. Daar is dat misschien meer nodig dan bij ons. Ondertussen blijven we vooral met veel plezier onze no-nonsense aanpak hanteren.”
