Dirk De Pauw: “Ondernemen is het mooiste beroep ter wereld, op voorwaarde dat het niet te gemakkelijk gaat”
Dirk De Pauw, telg van een echte ondernemersfamilie en mede-eigenaar en voorzitter van de raad van bestuur van Montea, wandelde met Jo De Wolf, die hij 11 jaar geleden aantrok om CEO te worden van Montea, voor de podcastreeks “Voorbij de vergadertafel” rond op het kerkhof van Merchtem. Op het eerste gezicht misschien een verrassende locatie, maar Dirk heeft zo zijn redenen voor die keuze. “Ik kom hier regelmatig omdat het een plaats is die uiteraard te maken heeft met de vergankelijkheid van het leven, maar ook ontzettend veel leert over het leven.”
Goed leven is zo weinig mogelijk mensen ongelukkig maken
Dirk De Pauw zegt dat hij regelmatig naar het kerkhof komt, ook met zijn kinderen. “Een reflectie bij de graven van de doden, leert veel. Bijvoorbeeld dat het belangrijk is om niet de rijkste van het kerkhof te zijn en om goed te leven. Ik vind het belangrijk om niet te vergeten waar je vandaan komt. Ik sta hier dan stil bij het graf van mijn overgrootvader en grootvader die ik niet heb gekend, maar van wie ik ook familiefoto’s heb gevonden die me tonen dat mijn voorouders goed hebben geleefd. Wat ik onder ‘goed leven’ versta? Enerzijds ervoor zorgen dat je zo weinig mogelijk mensen ongelukkig maakt en anderzijds hard werken om iets te kunnen achterlaten voor de volgende generatie, zoals mijn voorouders hebben gedaan, én genieten. Want alles wel beschouwd, zijn we eigenlijk maar een druppel op een blad.”
Ondernemersfamilie
Dirk De Pauw gaat er prat op dat in zijn familie elke generatie heeft voortgewerkt op wat de vorige generatie deed, maar ook zelf iets heeft gecreëerd. Mijn grootvader had een azijnbrouwerij en ook een vatenfabriek. Mijn vader is daarna begonnen met het opkopen van oude gebouwen uit faillissementen en is zo geleidelijk overgeschakeld naar de vastgoedsector. In de portefeuille van Montea zitten nog altijd gebouwen die op grond staan die door mijn vader is gekocht. Zo bouwen we eigenlijk altijd verder aan de toekomst. Typisch voor onze familie is dat we nooit praten over ‘de derde generatie’, maar altijd over de ‘volgende generatie’. In echte ondernemersfamilies schrijft elke generatie een nieuw hoofdstuk in het ondernemersboek. Want ondernemen is het mooiste beroep dat er bestaat. Op voorwaarde dat het niet te gemakkelijk is. Het mooiste aan ondernemen is dat er onverwachte hindernissen opduiken op het parcours. Daar een oplossing voor vinden, geeft altijd weer een kick. Lukken en mislukken zijn inherent verbonden aan het ondernemerschap. Ondernemers die zogenaamd nooit tegenwind hebben moeten overwinnen, liegen gewoon. Eigenlijk komt ondernemen neer op de 5 D’s : dromen, denken, durven, doen en vooral doorzetten.”
Het belang van de juiste mensen
Het is de combinatie van die 5 D’s die volgens Dirk De Pauw ondernemers succesvol maakt. “Maar doorzetten en moeilijkheden overwinnen, betekent ook dat je je moet omringen met één of meerdere mentoren. Mensen naar wie je stapt om advies te vragen. Als je dat doet met een bepaald plan in het hoofd om een probleem aan te pakken en je stapt daarna buiten met een heel andere oplossing, waar je toch in gelooft, dan heb je je goed omringd. Ik heb enorm veel geleerd uit het boekje “It’s not the how or the what but the who: succeed by surrounding yourself with the best” van Claudio Fernandez-Araoz. Ondernemers en bedrijfsleiders die denken dat ze alles het best weten of het aan hun status verplicht zijn om alles het best te moeten weten, begaan volgens mij een enorme vergissing. De eerste vraag die je je altijd moet stellen als problemen opduiken is wie die voor jou kan oplossen. Is dat het doorschuiven van verantwoordelijkheid? Volgens mij juist niet. Je deelt je probleem met iemand van wie je denkt dat die de geschikte man of vrouw is om er een oplossing voor te vinden en door het probleem te delen, is het ook maar een half probleem meer.”
Geld verdampt snel
Op het kerkhof van Merchtem komen onvermijdelijk ook de herinneringen aan de jeugd van Dirk De Pauw boven. “Voor klusjes die we thuis moesten doen, zoals het gras afrijden, kregen we geen zakgeld. Maar als ik in de fabriek ging werken die toen nog in het bezit was van de familie werd ik daar wel voor betaald. Dat geld was een grote motivatie, want dat had ik nodig om me te amuseren op Merchtem kermis. Maar dan stelde ik daar ook vast hoe snel het weer op was. Het is een les die ik altijd heb onthouden: geld verdampt heel snel. Daarom is het belangrijk om goed te investeren zodat het niet verdampt. En goed investeren, betekent uiteraard ook verstandig investeren. Ik ga enkel investeren als ik goed heb gekeken of dat mijn levenskwaliteit niet zal verminderen. Indien dat risico wel bestaat dan zal ik die investering niet doen. Maar ik blijf kijken naar opportuniteiten en ik blijf, ook al word ik dagje ouder, altijd ondernemen. Als je bij het fietsen stopt met op de trappers te duwen val je om. En als je niet voort onderneemt val je volgens mij ook om. Het voordeel van ouder worden is dat je zelf meer en meer je agenda kan bepalen. Schrik voor de dood heb ik niet. Uiteraard denk ik daar meer en meer over na, zeker hier ook op het kerkhof. Dan denk ik ook terug aan het mooie afscheid dat ik met mijn ouders kon hebben, omdat zij hun leven op een mooie manier hadden volbracht. En dan hoop ik dat het ondernemersverhaal van onze familie ook na mijn dood verder zal gaan, zoals het tot nu toe altijd is gegaan.”
